Terugblikken is vooruit kijken, zegt men wel. En dat klopt. Alles wat je gister deed, zag, ervoer,... bepaalt mee hoe je vandaag de dingen bekijkt en beleeft.

​

Het afgelopen jaar maakte ik een gevarieerde cultuurtrip langs (jeugd)literatuur, muziek en theater. Mede door deze blog maar bovenal dankzij de input en inspiratie van mijn medestudenten, kreeg ik frisse ideeën, straffe voorstellingen en wonderlijke titels aangereikt. Vooral de herontdekking van jeugdliteratuur heeft mij vele uurtjes leesplezier bezorgd.  

Op het vlak van theater ben ik op hetzelfde elan verder gegaan als ik al deed: cultuurhuis de Warande is een beetje mijn tweede thuis en ik vertoef er vaak en graag. Afgelopen jaar heb ik ook meer stukken gezien dan ik in deze blog kon beschrijven. 

Een absolute ontdekking was de opera, een cultuuruiting die mij, toch als toeschouwer, onbekend was. Me laten meeslepen door een operavoorstelling was dan ook één van de voornemens die ik in mijn realitycheck vooropstelde. Ik ga het nog niet helemaal afvinken omdat de 'Afropera' die ik in de Bourlaschouwburg zag bezwaarlijk een klassieke opera kan worden genoemd. En iets zegt me ook dat de zetels in het operagebouw van Antwerpen meer 'echt' pluche bevatten dan de met stof beklede houten klapzitjes van de Bourla.